VERRUKALAR

Halk arasında siğil olarak bilinen oluşumlardır. Etkeni insan papillom viruslarıdır (HPV).

1. Verruka Vulgaris

Başlıca ellerde yerleşir. Elementer lezyon bir papüldür. Üzeri hiperkeratozik ve girintili çıkıntılıdır. Genellikle birden fazla sayıdadırlar ve genellikle çapları 0.5 cm'yi aşmaz. Travma verrukaların çevreye yayılmasını kolaşlaştırır (Köbner fenomeni). Sübjektif şikayete yol açmazlar, ancak tırnak altında yerleşenler çarpma sonrası ağrılıdır.

2. Verruka Plantaris

Verruka planusun ayak tabanında yerleşmiş şeklidir. Üstüne basıldığı için daha yassıdır. Başlıca travmaya maruz kalan yerlerde ortaya çıkarlar ve üzerine basıldıkça da ağrıya yol açarlar. Ayırıcı tanıda başlıca nasır ile karışır. Verrukalarda papillamatozis vardır, papilla uçlarında travma sonrası spontan kanamalar olur ve bu kanama alanları ortadaki verrüköz alan içinde siyah noktalar şeklinde görülürler.

3. Verruka Planus

Esmer ve kahverengi olabilir. Bir kaç mm çapında, üzeri düz, deriden çok hafif kabarık papüllerdir. Başlıca yüz ve ellerde yerleşirler. Normal deri renginde olduklarında çok zor farkedilirler. Ancak esmer veya kahverengi olduklarında hasta yüzünü leke bastığı şikayetiyle doktora gelir. Genellikle çok sayıda, yüzlerce olurlar.

4. Verruka Filiformis

Birkaç mm çapında bir sap ve ucunda iplik şeklinde uzantılardan oluşan fırça şeklinde lezyonlardır. Sakal içinde, saçlı deride ve burun çevresinde yerleşirler. Tıraş Köbner fenomenine neden olur ve yayılmalarını sağlar

5. Verruka Anogenitalis (Condyloma accuminata)

Renkleri normal deri rengi ile koyu kahve rengi arasındadır. Dar sapı olan vejetan kitleler halinde veya plan tipteki verrukalara benzer şekillerde karşımıza çıkarlar. Bölgenin özelliği (kıvrımlar ve sıkışmalar) nedeniyle vejetan kitleler iki yandan sıkışarak horoz ibiği görünümünü alabilirler. Anogenital verrukaların bazılarında malignleşme eğilimi olabilir ancak vejetan kitleler şeklinde olanlarda bu eğilim daha düşüktür.

Tedavi

Verrukalar spontan olarak düzelebilirler. Az sayıda lezyon varsa ve sorun yoksa tedavi için acele edilmemelidir. Bunun dışındaki durumlarda (ağrı, çoğalma vs.) tedavi yapılır. Elektrokoagülasyon, kriyoterapi, asitler ve en son seçenek olarak da cerrahi uygulanır.